De geschiedenis van Elim

De Baptisten Gemeente Elim vindt haar oorsprong in een woelige periode van de gemeente Bethel, in de tijd van Ds. Ketelaar. Een grote groep mensen kon zich niet vinden in de koers van de gemeente (‘blauwe revolutie’), en ging haar eigen weg. Dit gebeurde eind 1968.

De eerste bijeenkomsten werden bij een van de leden thuis gehouden. Daarna kerkten de leden in het kerkelijke gebouw Irene. Later kon men het witte kerkje op de hoek van de Raai en de Zuiderdwarsvaart huren. In 1975 werd het huidige kerkgebouw aan de Zuidkade 54 gekocht. Dat was in eigendom van de Gereformeerde Gemeente. In het jaar 1969 is de groep geïnstitueerd als vrije Baptisten gemeente ELIM. Op de Algemene Vergadering van de Unie van Baptisten Gemeenten van 1973  is de gemeente aanvaard als lid van de unie. Het aantal leden was toen 44.

 De naam ‘Elim’ is afkomstig uit Exodus 16, waarin Mozes en het volk Israël naar het beloofde land trekken. Eerst komen zij in Mara, waar het water bitter is. Vervolgens trekt het volk verder en komt in Elim. "Daar waren twaalf waterbronnen en zeventig palmbomen". ‘Elim’ betekende voor het volk Israël een plaats van rust waar men kon verblijven op de reis naar het beloofde land. Dat was ook een toepasselijke naam voor een gemeente die een plaats van rust zocht op haar reis door het leven. In het begin overigens met de uitdrukkelijke wens, om zodra het mogelijk was weer terug te keren naar Bethel.

Achtereenvolgens zijn de volgende voorgangers aan de gemeente verbonden geweest in min of meer parttime dienstverband:

1972 – 1979     Ds. Piet Brongers
1981 – 1995     Ds. Geert Liebe
1996 – 2002     Ds. Harm Jut
2004 – 2008     Ds. Harry Nobbe, als gemeenteopbouwwerker

Daarna heeft de gemeente geen eigen predikant meer gehad. Wel heeft ze zich laten ondersteunen op projectbasis. In de periode van 2008 – 2011 door Da. Linda Schipper, geestelijk verzorger bij Zorggroep Noorderbreedte.

Er waren hoogte en diepte punten zowel in het gemeenteleven alsook in de levens van de leden van de gemeente. Een moeilijke periode was halverwege de jaren negentig, toen een aantal mensen besloot de gemeente te verlaten. Gelukkig keerde later een groot deel weer terug. Deze situatie leerde de gemeente hoe belangrijk het is om met elkaar te blijven communiceren en hoe belangrijk het is elkaar in eigen waarde te laten.

Het ledental bereikte zijn hoogste waarde in het jaar 2000: meer dan 100. Daarna liep het elk jaar meer en meer terug. Deels door de opkomst van de Bethelgemeente, deels ook door vergrijzing en overlijden.

De laatste jaren hebben in het teken gestaan van het zoeken naar de eigen identiteit te midden van het kerkelijk palet in Drachten, gericht ook op het perspectief voor de toekomst. Na een gespreksronde is in een gemeentevergadering vastgesteld, dat de gemeente Elim ‘iets te bieden heeft’. Namelijk een warme open gemeenschap, waar mensen zich thuis mogen voelen bij elkaar en bij God. Niet gericht op het krampachtig vasthouden aan geloofsopvattingen en dogma’s, wel om ze opnieuw onder ogen te komen en erover in gesprek te gaan.

Op zoek naar het Woord van de levende God voor de gemeente en de wereld van vandaag. We hebben gekozen om een gemeente te zijn, die samen onderweg is, uitdagingen niet uit de weg gaat en het ook niet moeilijk vindt om vast te stellen, dat we elkaar kunnen bevragen en aanspreken op onze keuzes. We hebben de waarheid niet in pacht, maar zijn er wel mee onderweg. In het vertrouwen dat God met ons mee gaat om ons de ogen te openen voor kansen en bedreigingen. We vinden het de moeite waard om daarmee naar buiten te komen: zichtbaar voor iedereen. Graag ontvangen we daarop respons. Zowel positief als negatief.